مسجد گوهرشاد
مسجد گوهرشاد مشهد یکی از مهمترین آثار باستانی مشهد و صنعت معماری ایران اسلامی است که مورد علاقه زائران و مجاوران است و به عنوان یکی از جاذبههای مذهبی تاریخی و فرهنگی مورد توجّه و بازدید باستان شناسان، جهانگردان و دیگر علاقه مندان است. ساخت بنای مسجد جامع گوهرشاد توسط معمار معروف عصر تیموریان، قوام الدین بن زین الدین شیرازی و با استفاده از آجر و گچ و به شیوه معماری اسلامی در شرق صورت گرفت.
عملیات احداث این بنا به همت گوهرشاد آغا، دختر امیر غیاثالدین ترخان، همسر شاهرخ بن تیمور گورکانی و در دوران استانداری پسرش بایسنقر میرزا، به سال 818 ق / 794 ش در ضلع جنوبی حرم رضوی آغاز شد و در سال 821 ق / 797 ش به اتمام رسید. بانو گوهرشاد یکی از زنان نامدار عصر تیموری است که مورد احترام امیر گورکانی بوده، در امور مملکتی مورد مشورت قرار میگرفت. نام او در 2 محل از بنای مسجد، یکی در بالای درِ ورودی ایوان دارالسیاده و دیگری در کتیبه ایوان مقصوره با خط زیبای شاهزاده بایسنقر میرزا با کاشی معرق به عنوان بانی مسجد نگاشته شده و به یادگار مانده است.
مسجد گوهرشاد مشهد، وسیعترین مسجد موجود در مجموعه بناهای آستان قدس رضوی است و صحن آن با 2 هزار و 850 متر مربع مساحت از نظر قدمت، کهنترین صحن است که در جنوب حرم مطهر امام رضا (ع) احداث شده است.
مسجد گوهرشاد مرکب از یک صحن، چهار ایوان و یک گنبد فیروزهای و 2 گلدسته زیبا و هفت شبستان است و به جهت قدمت تاریخی، سبک معماری و زیباییهای هنری یکی از مهمترین آثار باستانی مشهد و صنعت معماری ایران اسلامی است که مورد علاقه زائران و مجاوران است و به عنوان یکی از جاذبههای مذهبی تاریخی و فرهنگی مورد توجّه و بازدید باستان شناسان، جهانگردان و دیگر علاقه مندان میباشد.
این مسجد از نظر استحکام بنا و ویژگیهای معماری اسلامی و زیبایی در طراحی، اسلوب و خط و کاشیکاریهای معرّق و غیر معرّق و مرقم و غیر مرقم و مقرنس و گچ کاری و دیگر تزئینات هنری و مشخصههای معماری سنّتی بی نظیر و ممتاز است و با گذشت ششصد سال همچنان مستحکم و ماندگار، چون آیینهای است که عظمت و قدمت و زیبایی معماری و هنر اسلامی در عهد تیموری را به نمایش میگذارد.
این مسجد از حیث بنا و کاشیکاری ممتاز است و تمام در و دیوارهای آن مزین به اسماء جلاله، آیات قرآنی، احادیث شریفه، اشعار و مدح و ثنای ائمه اطهار (علیهم السلام) است که با خطهای ثلث، نسخ، نستعلیق، کوفی و بنایی خطاطان بزرگ همچون بایسنقر و امامی اصفهانی ترقیام یافته است. مسجد جامع گوهرشاد، دارای چهار ایوان با سر درهای مرتفع میباشد که به قرینه در وسط چهار ضلع مجموعه مسجد بنا گردیده، بزرگترین آنها ایوان مقصوره نام دارد که در ضلع جنوبی (قبله) صحن واقع است؛ و دارای 35 متر طول با عرض های مختلف 13 تا 15 متر و ارتفاع سردر ایوان 27 متر و تا گنبد 40 متر و قطر پایهها در دو طرف 6 متر و ارتفاع منارهها 41 متر و ارتفاع تا عرقچین 29 متر و محیط گنبد از بیرون 85/61 متر است.
یکی از بخشهای مهم مجموعه گوهرشاد، محراب زیبایی است که در انتهای ایوان مقصوره قرار دارد و حاشیه اطراف محراب با کتیبه مرمت شده با کاشیهای معرق مرقم به آیة الکرسی تا الی النور مزین است و پایههای داخلی ایوان با سنگهای مرمر سفید زینت یافته است و در منتهی الیه سمت راست محراب، منبر صاحب الزمان (صاحب شاه) قرار دارد که منبری مرتفع و قدیمی است و در سال 1243 ق (عصر فتحعلی شاه قاجار) توسط استاد محمد خراسانی و به شیوه منبت کاری، از چوب گلابی و گردو و بدون میخ فلزی ساخته شده و در سال 1320 ش مرمت شده است.