پل چوبی

ما بین پل خواجو و سی و سه پل به تماشای نمونه دیگری از معماری صفوی بنشینید. پل جویی یکی دیگر از زیباترین و قدیمی ترین پل های ساخته شده بر فراز رودخانه زاینده رود که به همراه حاشیه سبز اطرافش از تفرجگاه های گردشگری شهر محسوب می شود.
پل جویی به دستور شاه عباس دوم ساخته شد تا عمارت های شمالی و جنوبی رودخانه یعنی عمارت های هفت دست، آیینه خانه، کلاه فرنگی و نمکدان را با هم مرتبط کند.
پلی کاملا سنگی با ارتفاع 147 متر که نسبت به پل های تاریخی دیگر پهنای کمی دارد. گفته می شودعلت نامگذاری این پل به جویی به دلیل وجود یک جوی سنگی زیبا روی پل بود که آب را به عمارت های شاهی منتقل می کرد.
در وسط پل یک برج شش ضلعی ساخته شد که از اطرافش آب به صورت چشمه های زیبا جاری بود. در جهت غربی پل جویی آب رودخانه انباشته می شد و تشکیل دریاچه ای کوچک را می داد و تا منظره ای بسیار زیبا برای لذت بردن شاه و خانواده اش خلق کند و این امر باعث شد تا برخی پل جویی را پل دریاچه بنامند.
پل جویی مختص شاه و اطرافیانش بوده است. به گونه ای که مردم عادی اجازه عبور از پل را نداشته اند. شاید یکی از دلایل کم عرض بودن پل نیز همین موضوع می باشد.
بهترین زمان بازدید از پل جویی هنگام غروب و به خصوص شب است. زمانی که نسیمی خنک صورتتان را نوازش می دهد و قدم زدن روی پل آرامشی دوباره به شما می بخشد. زیباترین لحظات را در سفر به اصفهان در کنار پل جویی داشته باشید.